Hoe belangrijk is de badkamer voor jou?
De badkamer is nu veel belangrijker voor mij dan een paar jaar geleden. Door mijn dwarslaesie ben ik altijd afhankelijk van hulp van anderen. Hoe meer ik zelfstandig kan doen, hoe fijner dat is. Zeker in de badkamer. Je moet weten dat ik mijn darmen en blaas niet meer zelf kan controleren. Het legen van de darmen alleen - een proces dat tijdens de revalidatie wordt geleerd en geoefend - duurt al snel 30 tot 60 minuten. Daarom zijn goed verlichte badkamer met voldoende bewegingsruimte en een goede ventilatie een groot pluspunt.
Heb je thuis een aangepast toilet?
Ik heb een verlengd wandcloset zodat ik mijn rolstoel ernaast kan zetten en dan via een schuifbeweging plaats neem op de wc. Verder heb ik een aangepaste wc-deksel. Deze moet me extra steun geven bij mijn rug aangezien ik geen rompstabiliteit heb. Als de deksel te ver naar achteren valt door het verlengde keramiek, zoals ik soms in hotels tegenkom, moet ik een kussen achter de deksel proppen zodat ik er tegenaan kan leunen.
Hoe ziet de ideale wastafel er voor jou uit?
Het belangrijkste is dat ik onder de wastafel door kan rijden tot mijn maag de rand raakt. Dat is de enige manier waarop ik genoeg stabiliteit heb om zelfstandig de wastafel te kunnen gebruiken. De sifon mag niet in de weg zitten. En het is fijn als er een ruimtebesparende of in de muur weggewerkte sifon gebruikt is zodat ik mijn benen niet stoot. Doordat ik mijn benen niet meer voel kan dit voor verwondingen zorgen. Verder moet de spiegel zo ver mogelijk reiken tot aan de wastafel zodat ik mijzelf kan zien. Weliswaar zitten de kraan en de spiegel elkaar een beetje in de weg en zitten er regelmatig spetters op het glas, maar die zijn snel te verwijderen. En omdat ik weinig kracht in mijn handen heb, lukt het me vaak niet om een normale kraan open te draaien. Daarom is een eenhendelmengkraan met een niet te korte hendel het beste voor mij.